اختلال اضطراب اجتماعی پیش از این جمع هراسی خوانده می­شد و شبیه یک هراس است به این شکل که ترس از چیزی چنان قوی شده که برای شما دیگر امکان نزدیک شدن به آن چیز وجود ندارد. درست مانند دیگر هراس­ها می­توان با تمرین، این هراس و پرهیز را از بین برد، اما نیاز به این دارد که این کار گام بگام انجام شود و در یک محیط  امن صورت گیرد. اختلال اضطراب اجتماعی به این معنی است که شما دچار اضطراب می­شوید از اینکه خود را در موقعیت های اجتماعی قرار دهید که در آنجا این خطر می­رود که تحت تاثیر احساسات ناخوشایند و احساس رسوایی و بی­آبرویی قرار گیرید.

اختلال اضطراب اجتماعی چگونه بر زندگی تاثیر می­گذارد؟

موقعیت­های اجتماعی سرانجام چنان برای شما غیرقابل تحمل می­شوند که شما حاضر نیستید خود را در آن شرایط قرار دهید. تنها فکر اینکه در مرکز توجه دیگران قرار بگیرید برایتان تحمل ناپذیر است. اجتناب از زندگی اجتماعی می­تواند منجر به این شود که شما بطور روزافزونی منزوی بشوید. پرهیز از چیزهای ناراحت کننده در کوتاه مدت می­تواند راحتی در پی داشته باشد اما باعث می­شود که اضطراب در بلند مدت بدتر شود. هرچه جای بیشتری به اضطراب بدهید به همان اندازه جای کمتری برای خودتان می­ماند تا در آنجا آن زندگی را که شاید واقعا خواستار آن هستید بسازید.

شما اسیر افکاری می­شوید که مشخصه اختلال اضطراب اجتماعی است مانند “از من کار ابلهانه­ای سر خواهد زد” ،       ” همه بمن چشم خواهند دوخت” یا همه فکر خواهند کرد من دیوانه­ام. اضطراب در بعضی لحظات می­تواند بصورت فیزیکی جلوه کند، مانند لرزیدن، طپش قلب، خشک شدن دهان یا سرخ شدن چهره. می­تواند این احساس به انسان دست بدهد که در حال غش کردن یا درحال ازدست دادن کنترل است.این واکنش­های جسمانی نتیجه اینست که سیستم عصبی شما در مقابل وضعیتی واکنش نشان می­دهد که شما آن را به مثابه تهدید تعبیر می­کنید. اقدام بعدی شما می­تواند این باشد که در کوتاه­ترین زمان ممکنه بایستی از آنجا دور شوید

چه زمانی باید کمک بخواهم؟

اگر اضطراب شما برای موقعیت­های اجتماعی مانعی در زندگی روزمره شماست و زندگی تان را محدود می­سازد باید تقاضای کمک کنید. این توصیه در مورد شما نیز که با کمک الکل یا مواد آرام­بخش تلاش می­کنید امور روزانه­تان را اداره کنید صادق است.

چه کمکی بمن خواهد شد؟

برای اختلال اضطراب اجتماعی درمان وجود دارد. اینکه با کسی حرف بزنید می­تواند بشما کمک کند که درباره خود بیشتر بدانید و اینکه چرا شما چنین واکنشی نشان میدهید که در موقعیت­های مختلف نشان می­دهید. شما همچنین می­توانید در گروه تراپی شرکت کنید. برای مدتی نیز شاید لازم باشد دارو مصرف کنید.

همه ما مختلفیم و یک روش مداوای کارساز برای یک فرد، شاید برای فرد دیگری کارساز نباشد. شما باید با آزمودن روش­های گوناگون روش مداوایی پیدا کنید که برای شما کارساز باشد. اگر شما پیش از این تحت درمان بوده­اید، اما فکر می­کردید که کارساز نبوده است نباید تسلیم شوید بلکه باید مداوای تازه ای را آغاز کنید. پژوهش­های علمی نشان می­د­هد که این شکل تراپی نیست که تعیین می­کند یک مداوا موفق است بلکه این موضوع که چه اعتمادی میان بیمار و درمانگر بوجود آمده است عامل موفقیت یک روش مداواست.

منبع :forum.mind.se